فواید روت کردن: 

1- پاک کردن برنامه های ناخواسته و بازکردن فضای حافظه داخلی:
بعضی برنامه ها به صورت پیشفرض روی گوشی وجود داشتن، مثل: ماشین حساب، تقویم و… که برای پاک کردن اونها باید دسترسی به روت داشته باشیم. بعد از روت کردن میتونید به راحتی این دسته از برنامه ها رو حذف کنید و فضای حافظه داخلی خودتون رو آزاد کنید. اما توجه داشته باشید اگر بعضی از برنامه های سیستمی حذف بشن ممکنه به گوشی اسیب برسه.

2- نصب رام های سفارشی (کاستوم رام):
اگر از رام رسمی گوشیتون خسته شدید و یا از امکانات و ظاهر اون راضی نیستید، حالا میتونید بعد از روت کردن، از رام های سفارشی استفاده کنید. با نصب کاستوم رام ها، شما وارد یک دنیای دیگه از اندروید میشید، با قابلیت های زیاد و ظاهری زیبا. همچنین با نصب کاستوم رام ها، گوشی شما سریعتر از قبل میشه.

3- اجرای برنامه هایی که به دسترسی روت نیاز دارن:
برخی از برنامه ها هستن که برای اجرای اونا به دسترسی روت نیاز داریم. این برنامه ها اغلب بسیار کاربردی هستن و ویژگی های مهمی رو به گوشی اضافه میکنن. برخی از این برنامه ها به شرح زیر هستن:

• Nandroid Manager
• Titanium Backup
• Screencast Video Recorder
• ROM Manager
• adbWireless

4- نصب برنامه ها روی کارت حافظه:
یکی از دلایل مهم روت کردن گوشی های اندروید، نصب برنامه و بازی ها روی مموری کارت هست، مخصوصا در گوشی های قدیمی اندروید که حافظه داخلی کمی دارن. با روت کردن میتونید برنامه ها و بازی ها رو به مموری کارت انتقال بدید و حافظه داخلی رو آزاد کنید.

5- Overclock و Underclock کردن گوشی:
هر گوشی با مشخصه ای به نام processor clock frequency (سرعت پردازش) عرضه می شود. تولید کنندگان معمولا برای کاهش مصرف باطری سرعت پردازش رو در حد معمولی قرار میدهند اما شما با روت کردن میتونید سرعت پردازش رو افزایش دهید و در نتیجه سرعت عملکرد گوشی افزایش می یابد.
افزایش سرعت پردازش که در اصطلاح به آن اورکلاک می گویند در مواردی به کار میبرد که میخواهیم یک بازی گرافیکی بر روی گوشی نصب کنیم یا یک برنامه سنگین رو اجرا کنیم، یا اورکلاک کردن بازی های گرافیکی لگ کمتری خواهند داشت و سرعت اجرای برنامه و بازی ها افزایش می باید اما باعث تخلیه سریع باطری می شود. اما اگر می خواهید مصرف باطری رو کم کنید می تونید سرعت پردازش رو کاهش دهید که در اصطلاح به آن Underclock می گویند.

مضرات روت کردن:

1- باطل شدن گارانتی گوشی:
با روت کردن، گارانتی گوشی شما نیز باطل میشه. اگر بعد از روت کردن، گوشی شما دچار اسیب های سخت افزاری یا نرم افزاری بشه، به علت روت کردن گوشی گارانتی شما نیز باطل شده و هزینه تعمیر کردن گوشی به صورت رایگان انجام نمیشه.

2- دغدغه های امنیتی:
مهمترین دلیلی که در اندروید، دسترسی به اطلاعات مهم گوشی رو به  صورت عادی نمیدن، خطر های امنیتیه. سیستم عامل اندروید به علت متن باز بودن، بسیار در معرض الوده شدن به ویروس های مخربه. با روت کردن گوشی، اطلاعات مهم گوشی رو آزاد کردید و هر لحظه خطر ویروسی شدن اونها وجود داره، پس اگر گوشی خودتونو روت کردید باید بیشتر مراقب برنامه هایی که روی گوشی نصب می کنید باشید.

3- اسیب رساندن به گوشی:
بریک شدن گوشی یا Bricking به معنی نابود شدن گوشیه!  اگر در هنگام عملیات روت کردن مشکلی به وجود بیاد یا اتصال گوشی قطع بشه، ممکنه گوشی شما بریک بشه و آسیب های بسیار جدی ای به گوشی برسونه که هرگز درست نشه. اما نگران نباشید در حال حاضر آموزش های گوناگونی وجود داره که خطر بریک شدن رو بسیار کاهش داده.

برای این کار شما تنها نیاز به یک رایانه دارید که دارای بلوتوث باشد.
با انجام تنظیمات کوچکی در ویندوز 7 می توانید از میکروفون و اسپیکر لپ تاپتان (یا کامپیوتر شخصی) به جای هندسفری موبایل استفاده کنید.
در این حالت گوشی شما زنگ میخورد و همان طور که در حال کار با کامپیوتر هستید و بدون اینکه دست به تلفن همراهتان بزنید با استفاده از رایانه تان به تماس ها پاسخ می دهید و با دوستانتان صحبت می کنید. تلفن همراه تان هم میتونه 10ها متر دورتر از رایانه تان باشد.
در این حالت صدای طرف مقابل، از اسپیکر های رایانه و صدای شما هم از طریق میکروفون لپ تاپتان به گوش طرف مقابل می رسد.
بلوتوث تلفن همراه و کامپیوترتان را روشن کنید.
- در کادر جستجوی منوی Start ویندوز 7 ، کلمه Bluetooth را تایپ کرده و آیکون آن را اجرا کنید.
- بر روی Add Device کلیک کنید. منتظر بمانید تا بلوتوث رایانه گوشی شما را پیدا کند.
- مراحل را جهت نصب ادامه دهید و پیام های دریافت شده در رایانه و تلفن همراه را تایید کنید.
خوب حالا همه چی آماده است.
بر روی آیکونی که مربوط به گوشی شماست دو بار کلیک کنید.
خوب کار تمام است.

از همین بخش میتوانید:
1-با کلیک بر روی اولین دکمه Connect میتونید از GPRS روی گوشی تان بر روی کامپیوتر استفاده کنید. (مناسب برای نوت بوک ها - در این صورت حتی در سفر هم میتونید از اینترنت در لپ تتان استفاده کنید )
2- با تایپ هر شماره ای در کامپیوتر و فشردن دکمه Call میتونید تماس بگیرید.
3- با کلیک بر روی سومین دکمه میتوانید، یک موزیک را در تلفن همراه تان پخش کنید و صدای آن، به جای پخش از گوشی، از اسپیکر رایانه تان پخش خواهد شد!
4- و بالاخره با کلیک بر روی آخرین دکمه اسپیکر و میکروفون رایانه تان تبدیل به یک هندسفری بلوتوث میشه که به صورت اتوماتیک پس از اولین زنگ به گوشی، ارتباط تلفنی برقرار شده و می توانید با دوستان از طریق میکروفون کامپیوتر صحبت کنید و صدای دوستتان را هم از اسپیکر رایانه بشنوید. استفاده از این قابلیت خصوصا در نوت بوک ها و نت بوک ها به دلیل همراه داشتن میکروفن و اسپیکر داخلی شدیدا توصیه میشود و میتوانید به آسانی همچنان که به کار با رایانه شخصی تان مشغول هستید به تماس های تلفنی هم پاسخ دهید.
همچنین در بخش پایین همین پنجره می توانید از طریق بلوتوث به محتویات تلفن همراه خود دسترسی پیدا کنید - از اطلاعات نسخه پشتیبان بگیرید و یا فایلی را به تلفن همراه تان انتقال دهید.

مبحث Cache مبحث خیلی پیچیده‌ای در CPU هست ولی کاری که انجام میده خیلی ساده هست.

ببین CPU اطلاعت رو از رم و هارد تامین میکنه درسته ولی یه مشکلی وجود داره این وسط فکر کنید Ram یه تامین کننده اطلاعات باشه و CPU یک مصرف کننده اطلاعات مسئله‌ای که وجو داره اینه که CPU ها میتونن خیلی بیشتر از اون چیزی که رم برای اونها تامین میکنه مصرف کنن و این یه مشکل بزرگ ایجاد میکنه چون با هر افزایش سرعت کلاک CPU، سیکل های زمانیه CPU از رم و باس کوتاه تر میشه برای همین CPU بعضاً باید تعداد زیادی سیکل زمانی الکی بگذرونه تا رم بتونه درخواستی که CPU ارجاع داده رو انجام بده و اطلاعات بفرسته حالا با هر افزایش کلاکی همینطور رم از CPU عقب میفته و کاملا یه گپ سرعت این وسط به وجو میاد که اصلا جالب نیست.
اینو معمولا با مثال ساده و قابل فهم برای همه کارگاه نجاری و مخزن الوار تشریح میکنن فکر کن CPU یک نجاریه و Ram هم مخزن الواره حالا فکر کن این مخزن الوار همینطور از نجاری دور تر و دورتر بشه، زمان بیشتری طول میکشه تا الوار به نجاری برسه یه راه اینه که بیای از کامیون‌های بزرگ‌تر و بیشتر استفاده کنی با این حال بازم مشکلی که وجود داره اینه که بازم یه گپ زمانی بین وقتی که نجاری سفارش الوار رو میده تا وقتی بخواد سفارشش به الواری برسه طول میشه.
خوب یه راه دیگه‌ای که وجود داره اینه که بیایم یه انبار کوچیکتر الوار بقل همین کارگاه نجاری درست کنیم و آخرین درخواست‌هایی که نجاری فرستاده رو داخل این انبار الوار داشته باشیم؛ این انبار رو میتونیم به کش تشبیه کنیم بدون شک یه انبار کوچیک و نزدیک خیلی میتونه کار ساز باشه و سریع میتونی درخواست الوار رو از داخلش برداری تا زمانی که نوع الواری که میخوای دیگه در داخل انبار کوچیک موجود نباشه اونقت مجبوری به انبار بزرگه که فاصله زیادی هم از کارگاه داره بری و این خیلی بده چون باید کارگاه رو هوا همین طور بمونه تا کامیون ها برن و الوار ها رو بیارن.

این انبار کوچیک رو میتونی کش L1 در نظر بگیری یه حافظه بسیار سریع و البته گرون قیمت (از نظر ساخت نسبت به Ram) که در خوده CPU هم قرار داره و به سرعت CPU میتونه اطلاعات لازم رو از توش بگیره.

ولی خیلی وقتا اطلاعاتی که میخوای داخل کش L1 موجود نیست و باید بری از Ram بیگری، این اطلاعات رو اصطلاحا بهش Cache Miss میگن و خوب برای گرفتن اطلاعات از رم تاخیر و لتنسی مجددی وجود داره که قابل توجه هم هست.
خوب میان چیکار میکنن، دوباره میگن ما بازم کش اضافه کنیم، البته میشه بجایه اینکار کش L1 رو بزرگتر کرد ولی این کار صرفه اقتصادی نداره و هزینه زیادی داره در مثال کارگاه نجاری میشه گفت هزینه اجاره یا خرید انباری در شهر نزدیک به کارگاه بسیار زیاده ولی میشه در فاصله دورتر و حتی خارج شهر انبار دیگه ای با هزینه کمتر فراهم کرد که همون کش L2 هست، کش L2 در اصل همون اطلاعات داخل کش L1

1- منوی Start را باز کنید.
2- روی گزینه Computer کلیک راست کنید و گزینه Manage را انتخاب کنید. (با تایپ عبارت Diskmgmt.msc در پنجره Run هم می‌توانید این نرم‌افزار را باز کنید)

2- در سمت چپ پنجره‌ای که باز می‌شود، روی گزینه Disk Management کلیک کنید.

حال، در سمت راست می‌توانید درایوهای خود و اندازه و مشخصات آن‌ها را مشاهده کنید.

فرض کنید می‌خواهیم یک درایو جدید ایجاد کنیم.
برای این کار من می‌خواهم مقداری فضا از درایو L جدا کنم.
بنابراین، روی آن کلیک راست می‌کنم و گزینه Shrink Volume را انتخاب می‌کنم.
توجه: اگر درایو شما از نوع FAT32 باشد، این امکان برای آن درایو ممکن نیست. فقط درایوهای NTFS اجازه جدا کردن فضا می‌دهند.
پس از چند ثانیه، پنجره‌ای مشابه پنجره زیر باز می‌شود:

- عدد اول، مقدار کل فضای این درایو را با واحد مگابایت مشخص می‌کند.
- عدد دوم، مقدار فضای خالی درایو که قابل جدا کردن است را مشخص می‌کند.
- عدد سوم، مقداری است که شما قصد دارید از مقدار فضای در دسترس جدا کنید. مثلاً 5000 مگابایت از 9331 مگابایت. (در حقیقت، عدد سوم، حجم درایو جدید شما خواهد بود)
- عدد چهارم، فضا درایو L بعد از جدا کردن مقدار بالایی‌اش را نشان می‌دهد.

بعد از اینکه تعیین کردید حجم درایو جدید چقدر باشد، روی دکمه Shrink کلیک کنید.
خواهید دید که در کنار درایو شما یک درایو ساخته می‌شود، که هنوز غیرقابل استفاده است.
برای اینکه این درایو بتواند به عنوان یک درایو مشخص شود، باید روی آن کلیک راست کنید و گزینه New Simple Volume کلیک کنید.
پنجره‌ای باز می‌شود که اکثر مراحل آن فقط باید Next شود. در یک مرحله از شما نام درایو را خواهد خواست که به طور خودکار، نامی بعد از نام درایو نوری شما انتخاب شده است. اگر خواستید می‌توانید آن را تغییر دهید.
در مرحله آخر از شما می‌خواهد که نحوه‌ی فرمت کردن درایو جدید را مشخص کنید که تنظیمات پیشفرض آن مناسب است. (هر درایوی که چه در ابتدای پارتیشن‌بندی هارد و چه هم اکنون ساخته می‌شود، قبل از استفاده باید فرمت شود)

همین!
بعد از فرمت، یک درایو جدید خواهید دید.

برای تغییر اندازه یک درایو باید روی آن کلیک راست کنید و گزینه Extend Volume را انتخاب کنید.